 |
| Δείτε την απίστευτη μετάλλαξη των γενεών του 1990 και του 2000… |
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε τα ομαδικά παιχνίδια Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α.
Ακόμα, βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh…
Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί…
Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και ποιος θα ξεχάσει τη φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια!
Κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε παιδότοπους.
Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία, αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία – χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα…
Τις πρώτες πορνοταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά.
Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS…
Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και τρώγαμε Κουκουρούκου και Σοκοφρέτες…
Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό…
Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, Space και Cuervo…
Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με τη Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα…
Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές … από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν…
Ξέραμε μόνο την Μπαλαρίνα και τον Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G…
Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι… Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουμε 20 ευρώ κοιτάζουμε με μισό μάτι…
Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι… το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας…
Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε twitter και Facebook!
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο…
Θυμάστε τους Ευχούλιδες;
Ποιος θα ξεχάσει το Χάρρυ Κλυν σόου και τους Δέκα Μικρούς Μήτσους, το Κόντρα Πλακέ, τον Τροχό της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, ‘Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)… Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1…. Τους Ghostbusters- Karate Kid – ET – Home Alone – Γκούνις – Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;), Carousel και Disney club στο Mega…
Τα αγαπημένα μας παιχνίδια ήταν Μήλα – Σχοινάκι – Μακριά γαϊδούρα.
Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch, καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου…
Τραγουδήσαμε «Το νού σου κύριε οδηγέ» και χορέψαμε λαμπάντα…
Πηγαίναμε στα «Ηλεκτρονικά» και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arkanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα…
Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα…
Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι…
Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσονταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;
Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια, πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια! Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία…
Ντυνόμασταν Νίτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης…
Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια…
Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες…
Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot…
Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους…
Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο…
Παίζαμε ακόμα με μπίλιες…
Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια… αυτοκίνητα-πλοία-αεροπλάνα...
Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά…
Είχαμε τις χλαπάτσες…
To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive…
Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία…
Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε…
Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν…
Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό…
Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες…
Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS… και ξερός…
Βλέπαμε Μάπετ Σόου…
Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα…
Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα… Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ…
Το πρώτο μας φιλί δινόταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο…
Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς.
Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια…
Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα…
Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε…
Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)…
Διαβάζαμε Αλμανάκο, Κατερίνα, Μανίνα και Σαΐνια… Βάζαμε κολόνια Μυρτώ…
Λουζόμασταν με Johnson’s όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή…
Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό…
Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ, όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι…
Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη…
Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ… Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε…
Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο…
Τρώγαμε μπισκότα Rondo… και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο…
Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό… Παράλληλα με το Για πα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από τη Βίλμα…
Βλέπαμε τη σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός…
Tραγουδούσαμε το “Μ’ αρεσει να μη λέω πολλά” και το “Λιωμένο Παγωτό” (που κολλούσε πάντα στο χέρι)…
Το σεξ ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά…
Κάθε βράδυ λέγαμε «Καληνύχτα» ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν…
Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή…
Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια…
Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό…
Όταν βλέπαμε προφυλακτικά κοκκινίζαμε…
Θεωρούσαμε πορνό τη «Γαλάζια Λίμνη»…
Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα…
Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά…ενώ τώρααα…
Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε…
Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα «παιδικά»…
Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα Windows…
Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες…
Την πίτσα που την τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία…
πάρα πολύ καλό !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαι στο καλοοο... με συγκινησεσ βραδιατικα :')
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΩΣ ΑΛΛΑΞΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΤΙ;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά έτσι ήταν. τι μου θύμησες aridaia news!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήωραια χρονια
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=qcjKkpYAB-g
ΠΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΟΝΤΩΣ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝΕ. ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΩΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήti kala na mporousame na gyrisoyme ton xrono piso. :((((
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΕΜΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά όποιος έγραψε αυτό το άρθρο,έκανε σπουδαία δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σκέψεις που κάνεις και εσύ με τους συνομήλικους σου και αναρωτιέσαι που πήγανε όλα αυτά τα υπέροχα χρόνια ομολωγουμένος!Το κακό είναι πως όταν τα κάναμε όλα αυτά κάποιες φορές δεν τα θέλαμε και ζητούσαμε την εξέλιξη.Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε απο πριν το σάπιο του πράγματος.Να είσαι καλά που μας θύμισες τα καλύτερα μας χρόνια
πωπω..ρε παιδια διαβαζοντας το περασαν ολα αυτα απο μπροστα σε εικονες. τι ωραια χρονια ,τι στιγμες,μπορει να μην ειχαμε χρηματα και την εξελιξη αλλα ειμασταν ευτυχισμενα παιδια, γεματα ενεργεια και χαρα. και τι δε θα δινα να γυρνουσαμε για λιγο πισω....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι χωρις χρηματα ημασταν καλυτερα, ετσι φιλε, γαμω και τα λεφτα και την εξελιξη, τοτε ηταν υπεροχα.
Διαγραφήωραίο!!! Αριδαία Αλμωπία Καρατζοβα , η πατρίδα μας οχι εθνικιστικά ,αλλά ο τόπος που αγαπησαμε και μισησαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκ εμεις οι πενηνταρηδες ειμαστε εδω, ξυπολητοι, κλεβαμε φρουτα, μαζευαμε μπακιρια και αλουμινια και τα πουλουσαμε για να παρουμε 3 με 5 δραχμες, να φαμε παγωτο απ τον Ανεστη και απ τον Σιδερη η να παμε σινεμα με εισητηριο απ οτι θυμαμαι 2 δραχμες, ωραια χρονια ανεμελα χωρις πονηρια, θυμαμαι που αγαπουσαμε καποιο κοριτσι και εκεινο ειχε αγνοια, δεν το μαθενε ποτε.Αγνα χρονια με φτωχια αλλα γεματα χαρα και παιχνιδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήεσυ γυρισες λιγο πισω, στους πενηντα πεντε και βαλε, και τα λες σωστα, τι με θυμισες ρε φιλε, τον ειχαμε κατακλεψει τον Σιδερη.
Διαγραφήμπραβο σας για αυτο το αρθρο.εκεινα ηταν ΑΛΗΘΙΝΑ χρονια και Πραγματικη ζωη.σε αυτον τον ηλεκτρονικο κοσμο της τεχνολογιας που εχουν φτιαξει τωρα, δεν θελω να συμμετεχω απλα ειμαι θεατης.οπως και πολλοι αλλοι πιθστευω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΑΓΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ ΤΙ ΛΕΣ? ΑΜΦΙΒΑΛΩ.ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΔιαγραφήΤρεχαμε στα χωραφια και κλεβαμε καρπουζια κερασια ροδακινα δαμασκινα.πεζαμε με της λασπες κολιμπουσαμε στα ποτιστικά καναλετα.η στα ποταμακια παρεα με τα νεροφιδα και τα βατραχια σκαρφαλομαμε στα δέντρα και κάναμε τον ταρζαν και φτιαχναμε δεμδροσπιτα.και αλλα πολλα που δεν τα βλέπω πια.ΘΟΔΩΡΉΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλέβαμε αυγα για να τα ανταλαξουμε με παγωτό .ολο το καλοκαίρι παίζαμε κρυφτο καμια 30ρια παιδια σε ολο το χωριο. Συγκινειθηκα Τωρα
ΔιαγραφήΆιντε ρε παιδιά τι ωραία περνούσαμε τότε τι ανεμελιά και χωρίς άλυτα προβλήματα μακάρι τα παιδιά μας να μεγάλωσαν σε τέτοιες εποχές κρίμα γιατί ποτέ δε θα ξανάρθει εκείνο το ζωντανό γέλιο μας και το ακούραστο από ψυχολογικα προβλήματα σώμα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μας εκανες ρε αριδαια νιουζ, με συγκινησες, αρε ντισκο που εισαι? πιγενες ενα σινεμα την βδομαδα και ησουν ευτηχης, ετρωγες να μενελικ η μπαμπα και σταζαν τα σαλια σου, τωρα τι? μ ενα κινητο στο χερι....αποβλακωση
ΑπάντησηΔιαγραφή