«Τινάξατε στον αέρα το αφήγημα "σύντροφοι"» - Άρθρο της Ειρήνης Χατζοπούλου στο Aridaia News

Γράφει η Ειρήνη Χατζοπούλου, Πολιτικό Στέλεχος ΝΔ

Η “εποχή της μεταπολίτευσης”, μοιάζει να έχει φτάσει στο τέλος της. Σχεδόν 40 χρόνια μετά, μέσα από μια επίφαση δημοκρατίας, προσανατολισμένη στην «λαϊκή κυριαρχία» με τους «αδύνατους» πλέον να αποτελούν την κυρίαρχη «τάξη» και με τα ιδεολογήματα να αφήνονται στην άκρη από μεγάλο μερίδιο της ελληνικής κοινωνίας, ο Αλέξης Τσίπρας φόρεσε με ευκολία τον μανδύα του «Μεσσία» και «έπεισε» πολλούς».

Το αφήγημα της πρώτης φοράς αριστεράς βρίσκει πρόσφορο έδαφος όταν ήδη έξι χρόνια παρατεταμένης κρίσης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια πολιτικού στοχασμού και οι καπιταλο και μετά-σοσιαλιστικές κυβερνήσεις έχουν αποτυπωθεί στο θυμικό του πολίτη ως ανίκανες και διεφθαρμένες. Η ίδια η κοινωνία στην προσπάθεια της να απενοχοποιηθεί απέναντι στο «μαζί τα φάγαμε», έχοντας καταναλώσει και την τελευταία ρανίδα «Τσοβόλα δώστα όλα», με την ασφάλεια των δυτικών συμμαχιών της ως μέλος σε Ευρώπη και Δύση αλλά ταυτόχρονα «απομονωμένη» και δακτυλοδεικτούμενη, ψάχνει τη λύτρωση.

Νέφος και μόλυνση παντού , διασπείρει προς πάσα κατεύθυνση το 2015 ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και σ΄ένα ακροατήριο σχεδόν αμήχανο, «δεσμεύεται» για μια νέα τάξη πραγμάτων που καταργεί το «παλιό» και οραματίζεται το «νέο». Σχεδόν με ευκολία ο Αλέξης Τσίπρας πείθει το σώμα των καταπιεσμένων, αγανακτισμένων αλλά και των κολασμένων, πως αλλάζει το ρου της ιστορίας , ποντάροντας όχι σε σ’ ένα ταξικό αλλά σ έναν τοξικό πόλεμο, αφήνοντας έτσι περιθώρια για να συμπορευτεί με ότι έχει ξεβράσει ήδη το πολιτικό προσκήνιο.

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα άμεσα μετουσιώνεται σε Φ -Α-ΣΟ-ΛΑ-ΚΙ (φασιστικό, αριστερό, σοσιαλιστικό, λαϊκό κίνημα) προτάσσοντας ουσιαστικά ένα κυστικό μόρφωμα όπου τα κοινά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι το μένος για εξουσία με τους παρωχημένους που απέβαλε ήδη η ελληνική κοινωνία ή η πολιτική τους «καριέρα» είχε φτάσει στο τέλος της και με τους «άφθαρτους», επειδή ακριβώς δεν είχαν έως και τα τότε την παραμικρή σχέση με τα πολιτικά δρώμενα.

Χωρίς δράση, δεν υπάρχει λάθος και έτσι το «νέο» αντικαθιστά το «παλιό», ανεξάρτητα αν η κύρια δεξαμενή αποτέλεσε –τονίζω και πάλι- ότι ξέβρασαν τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης. Οι ημέρες ευημερίας δεν ήρθαν ποτέ, η «ελπίδα» απλά προσπέρασε και τελικά η προσπάθεια περιορίστηκε αποκλειστικά και μόνο στην εξόντωση μιας «ταξικής» κοινωνίας για να εγκαθιδρυθεί μια νέα, «αταξική», με τους πραγματικά αδύναμους πλέον σε «επιδοτούμενους» επαίτες και φυσικά με πλήρη συρρίκνωση έως και εξαφάνιση της μεσαίας τάξης.

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, δεν ενέπνευσε το «σχέδιο» της στις μάζες, απλά το επέβαλλε. Το φιλολαϊκό προσωπείο του Αλέξη Τσίπρα δεν στάθηκε ικανό να καλύψει το άκρως αντιλαϊκό του πρόσωπο και οι προσδοκίες για τις οποίες δεσμεύτηκε , άμεσα αποδείχτηκαν σε μυθοπλασία, απότοκο του ναρκισσισμού του αλλά και της εξαντλημένης πια πεποίθησης του πως το μυθιστόρημα «τέρμα στο παλιό ,ναι στο νέο» συνεχίζει να πουλάει ! Δεν αντιλαμβάνεται πως όλη αυτή η συστηματική και παραπλανητική του προσπάθεια να παραμείνει στην εξουσία, περιορίζει ολοένα και περισσότερο την πιθανότητα να εφεύρει το μελλοντικό του άλλοθι; Δεν προβληματίστηκε καθόλου σε σχέση με το αφήγημα του και πως η 1η φορά αριστερά στην Ελλάδα έχει ταυτιστεί με τους «θεσμούς της κυριαρχίας» , εγκαταλείποντας και την απειροελάχιστη εκείνη περίπτωση να συνδεθεί με το καλό των «εξαθλιωμένων»;

Τι απέγινε η επανάσταση; Εκτός και αν πιστεύει ακόμα πως η ατέρμονη ρητορική είναι ικανή να επισκιάσει τα αποτελέσματα της πολιτικής πράξης ή καλύτερα της ανεξάντλητης χειραγώγησης.

Το ανά χείρας «αφήγημα» οδηγείται σε ανοιχτό τέλος. Κάθε απόπειρα να επαναπροσδιοριστεί αυτή η κυβέρνηση μοιάζει με καρικατούρα, κάθε νέα δέσμευση αντικαθιστά ένα προηγούμενο της ψέμα. Αφηγηματικές κουρελούδες που από όπου κι αν σηκώσεις και δεις την «ούγια», είναι προϊόν της ίδιας φάμπρικας, «γαντζώνομαι στην εξουσία».

Κατά τα άλλα, Αλέξης Τσίπρας και «σύντροφοι» συνεχίζουν απτόητοι σε τοποθέτηση «ναρκών» για κάθε πιθαμή της χώρας, στο πλαίσιο του προγράμματος « σκάνε οι βόμβες στα χέρια του επόμενου», έχοντας αφήσει κατά μέρους την προεκλογική του εκστρατεία, στοχεύοντας κυρίως στην διαχείριση της ήττας του. Έχει πείσει και ο ίδιος τον εαυτό του για την δεξιά παρένθεση και κάθε προοπτική ανάπτυξης, αποκαθηλώνεται σε συσσίτια, συμβάσεις, επιδόματα. Έχει φροντίσει για όλα τα «δικά του παιδιά», έχει τακτοποιήσει όλα τα προσυμφωνημένα γραμμάτια του, όχι γι αυτά που δεσμεύτηκε στην ελληνική κοινωνία, αλλά αυτά που του χάρισαν δικαιωματικά τον τίτλο του μακροβιότατου μνημονιακού πρωθυπουργού. Συστηματικές αναβολές δικαστηρίων (συνταγματικών και μη συνταγματικών τόξων), ελεύθερη διακίνηση τρομοκρατίας σε πανεπιστήμια και δημόσιες δομές, ξέπλυμα των κολοσσιαίων φοροφυγάδων, αυτονομία του κράτους των Εξαρχείων και πόσα άλλα που σίγουρα εν καιρώ χωρίς ίχνος έκπληξης, θα διαπιστώνουμε. Τελευταίο του γραμμάτιο πριν το κλείσιμο της αυλαίας; Το σκοπιανό, το οποίο πιθανά να αποτελέσει το «κύκνειο άσμα» του που από εκ προθέσεως θύτη θα τον μετατρέψει σε αυτόκλητο θύμα μιας και οι συνοδοιπόροι του θα τον εγκαταλείψουν … Τίποτα τυχαίο, τα πάντα προδιαγεγραμμένα!

Πνευματική μιζέρια και κακομοιριά απ άκρη σε άκρη και είναι προφανές πλέον πως ο Αλέξης Τσίπρας και οι «σύντροφοι του» μέσα στην ασημαντότητα τους , είναι και μοχθηροί και όσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε αυτή την ασημαντότητα τους, τόσο «αυτοί» πιο μοχθηροί γίνονται! Αυτό ήταν γνωστό, τώρα πλέον δεν είναι μόνο ακατάλληλοι, είναι επικίνδυνοι και το μόνο σίγουρο που θα αφήσει πίσω της αυτή η κυβέρνηση είναι τα «Διδάγματα της Κρίσης» και ίσως κάποιοι ακόμα να σιγομουρμουρίζουν … «πέθανε η Επανάσταση, ζήτω η Επανάσταση»! Εύχομαι ολόψυχα να μην είναι αργά!

Ειρήνη Χατζοπούλου

Πολιτικό Στέλεχος ΝΔ