Ο σκύλος που σώθηκε από βέβαιο θάνατο

Δύο κορίτσια σώζουν ένα ετοιμοθάνατο σκυλί που ζει στα όρια της εξαθλίωσης. Η Φιλοζωική Ηλιούπολης το επαναφέρει στη ζωή. Στην τόση σκληρότητα που αντιμετωπίζουν τα τετράποδα στην Αθήνα κάποιοι αντιστέκονται.

Μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες περιφερόταν σε άθλια κατάσταση στα Οινόφυτα Βοιωτίας. Τότε δεν έμοιαζε με σκύλο αλλά με ένα τετράποδο φάντασμα. 

Το μόνο που μπορούσε κανείς να διακρίνει ήταν τα κόκαλά του που συγκρατούσαν το φολιδωτό του δέρμα. 

Η εικόνα του ήταν αφύσικη, σχεδόν τρομαχτική. Αυτός ο σκύλος έμοιαζε να ζει σαν από θαύμα. Ωστόσο επέμενε. Ο μόνος που του έδινε φαγητό όσο περνούσε τις μαρτυρικές μέρες που θα τον οδηγούσαν σε βέβαιο και επίπονο θάνατο ήταν ο Βασίλης, Πακιστανός μετανάστης. Χάρη σε αυτόν εντοπίστηκε και τιμής ένεκεν πήρε το όνομά του. 


Σήμερα, χάρη στις φροντίδες της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης, ο Μπίλυ ανακτά την υγεία του κι εμείς αρχίζουμε να έχουμε λίγο περισσότερη πίστη στους ανθρώπους.

O Mπίλυ δεν πολυκουνούσε την ουρά του και μας κοίταζε καχύποπτα. Τον αφήσαμε να πάρει τον χρόνο του. Μας μύρισε και μας περιεργάστηκε από πάνω μέχρι κάτω, έχοντας το βλέμμα του πάντα σε εγρήγορση, ώστε να εντοπίζει τη Βάλια. «Από τότε που τον πήραμε από τον γιατρό, τον έχω εδώ μαζί μου, στο σπίτι, και παρακολουθώ πως με λίγη φροντίδα το θαύμα εκτυλίσσεται μπροστά μου. Είναι υπέροχος, ευγενικός, έχει τρόπους και είναι ντροπαλός» αναφέρει η Βάλια που έχει αναλάβει τη φροντίδα και τη φιλοξενία του έως ότου βρεθεί το νέο του σπίτι.

Τον Μπίλυ εντόπισε τυχαία στις 7 Νοεμβρίου μια κοπέλα που ταξίδευε με το τρένο και που αμέσως απηύθυνε έκκληση μέσω των κοινωνικών δικτύων. Την επόμενη μέρα δύο εθελόντριες της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης ταξίδεψαν ως τη Βοιωτία για να τον βρουν. Bρέθηκε φοβισμένος κάτω από μια σκάλα... Τον Μπίλυ εντόπισε τυχαία στις 7 Νοεμβρίου μια κοπέλα που ταξίδευε με το τρένο και που αμέσως απηύθυνε έκκληση μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Την επόμενη μέρα δύο εθελόντριες της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης ταξίδεψαν ως τη Βοιωτία για να τον βρουν. Bρέθηκε φοβισμένος κάτω από μια σκάλα. Οι δύο κοπέλες κατάφεραν να τον σηκώσουν, τον έβαλαν στο αυτοκίνητό τους και τον πήγαν στον κτηνίατρο Μανώλη Παπαδογιαννάκη. «Δεν έχω δει κάτι χειρότερο στη ζωή μου, αλλά αφήστε να τον εξετάσουμε» ανέφερε και αφού του πήρε δείγμα αίματος, τον παρέδωσε στα κορίτσια.

Την επόμενη μέρα τα αποτελέσματα έδειξαν πως ο Μπίλυ μπορούσε να επιβιώσει. Τα ζωτικά του όργανα ήταν ακόμη ανέπαφα, αλλά είχε να αντιμετωπίσει πολλές ασθένειες όπως ερλιχίωση, λεϊσμανίαση και ψώρα. «Είναι μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις ζώων που είτε έχουν κακοποιηθεί είτε απλώς αφέθηκαν να επιβιώσουν μόνα τους.

Οι σκύλοι όμως δεν μπορούν να ζήσουν ανεξάρτητα από τον άνθρωπο. Είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να χρειάζονται τη φροντίδα και την προστασία του και αυτό ακριβώς ανταποδίδουν» αναφέρει η Βάλια κρατώντας τον στην αγκαλιά της. Το σπίτι της έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς και άλλους σκύλους που βρέθηκαν να περιφέρονται αδέσποτοι ή άρρωστοι. Είναι ένα καταφύγιο για τα ζώα έως ότου βρεθεί ένα σπίτι που θα τα φιλοξενήσει και μια νέα οικογένεια. Όλα κι όλα τα μέλη της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης είναι 12.

Αυτά είναι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και αναλαμβάνουν να περισυλλέξουν ή και να διασώσουν τα ζώα που είναι ανήμπορα. Μόλις τα περιποιηθούν, ξεκινά η διαδικασία υιοθεσίας, που, αν και δεν είναι εύκολη υπόθεση, φέτος έχει σημειώσει θεαματικές επιδόσεις. Εκατόν ογδόντα σκυλιά και περίπου 120 γάτες έχουν εγκατασταθεί φέτος σε σπίτια ανθρώπων που τα αγαπούν χάρη στην προσπάθεια της μικρής αυτής ομάδας. Αυτήν τη στιγμή, εκτός από τον Μπίλυ, υπάρχουν ακόμα 50 σκύλοι και 80 γάτες που φιλοξενούνται στα σπίτια τους με την ελπίδα πως κάποιος θα βρεθεί.

Το 2014 ήταν μια χρονιά με υποθέσεις κακοποίησης ζώων που πραγματικά απασχόλησαν όσο ποτέ άλλοτε. Η δολοφονία της σκυλίτσας Μάγκυ από επιχειρηματία στα Νέα Στύρα Εύβοιας έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα δελτία. Η απάνθρωπη κακομεταχείριση των βαρελόσκυλων συνεχίζεται και οι καθημερινές καταγγελίες με ντοκουμέντα απ' όλη την Ελλάδα είναι περισσότερες και από το αστυνομικό δελτίο. Σκυλιά πυροβολούνται, σέρνονται δεμένα από αυτοκίνητο, πετιούνται στους κάδους, ξυλοκοπούνται, ακρωτηριάζονται ή αφήνονται να πεθάνουν χωρίς φαγητό σε ταράτσες και κτήματα. Η νομοθεσία φέτος έγινε ακόμα πιο αυστηρή, επιβλήθηκαν τα πρώτα πρόστιμα-μαμούθ και οι φιλόζωοι είναι πιο σκληροπυρηνικοί από ποτέ. 

Ωστόσο, μια ματιά στο ελληνικό Ίντερνετ δείχνει πως τα ζώα εξακολουθούν να είναι αντιμέτωπα με τον χειρότερο εαυτό του ανθρώπου. Η Βάλια πιστεύει πως ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει και πως τα περιστατικά δεν είναι λιγότερα ή περισσότερα. Η εικόνα για την Αθήνα είναι εξίσου αποκαρδιωτική, αλλά είναι αισιόδοξη και υποστηρίζει πως όσο περισσότερα είναι τα περιστατικά που δημοσιοποιούνται, τόσο περισσότερος κόσμος κινητοποιείται και προσπαθεί να βοηθήσει. «Καμιά φορά είναι ακραία η συμπεριφορά των φιλόζωων, αλλά μπροστά σε τόσο ακραία βία δεν γίνεται να κρατήσεις την ψυχραιμία σου» αναφέρει, καθώς το χέρι της ψάχνει μηχανικά να χαϊδέψει τον Μπίλυ που έχει αποκοιμηθεί στη μοκέτα του σαλονιού. Τη ρωτάω αν έχει αρχίσει να δένεται μαζί του και πώς αντιμετωπίζει κάθε σκύλο που περνά από τη φροντίδα της και θα πρέπει να τον αποχωριστεί. «Προσπαθώ να μη δένομαι πιο πολύ απ' όσο πρέπει. Στην αρχή ήταν δύσκολο, αλλά μετά κατάλαβα πως αυτό ήταν αδιέξοδο και πως εγώ έπρεπε να είμαι το πέρασμα του κάθε σκύλου σε μια καλύτερη ζωή. Είμαι λογικός άνθρωπος και γνωρίζω πως δεν θα γινόταν να τα κρατήσω όλα. Ξέρω πως ο Μπίλυ θα μου λείψει, αλλά θα είμαι χαρούμενη όταν βρεθεί ο άνθρωπος που, διαβάζοντας την ιστορία του, θα τον κάνει σύντροφό του. Ελπίζω πως όταν, μετά από εβδομάδες, θα πάω να τον δω, δεν θα μου δώσει καμία σημασία γιατί θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένος δίπλα στον καινούργιο του ιδιοκτήτη».

Ξέρω πως ο Μπίλυ θα μου λείψει, αλλά θα είμαι χαρούμενη όταν βρεθεί ο άνθρωπος που, διαβάζοντας την ιστορία του, θα τον κάνει σύντροφό του...

Πηγή: www.lifo.gr