Πλαστικό χρήμα: Προσοχή στην "αλμυρή" παγίδα τεκμηρίων!

Οι παραπάνω διατάξεις, λοιπόν, κρύβουν μια μεγάλη παγίδα υπερφορολόγησης

Tον κίνδυνο να χρεωθούν άδικα με υπέρογκους φόρους επί ανύπαρκτων εισοδημάτων αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, άνεργοι, περιστασιακά απασχολούμενοι, ακόμη και άποροι πολίτες. Αυτό θα γίνει αν εφαρμοστούν ως έχουν οι διατάξεις του νόμου 4446/2016 που προβλέπουν την υποχρέωσή τους να καλύπτουν με δαπάνες εξοφληθείσες είτε διά «πλαστικού» ή «ηλεκτρονικού» χρήματος είτε τοις μετρητοίς ποσοστά από 10% έως και 18,75% του ετήσιου εισοδήματός τους.

Το γιατί

Όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, αιτία είναι το γεγονός ότι το συνολικό ετήσιο εισόδημα το οποίο θα λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό του ποσού δαπάνης που πρέπει να καλύπτεται με ηλεκτρονικές πληρωμές μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το πραγματικά αποκτηθέν, αν τα τεκμήρια προσδιορίζουν το ύψος του σε υψηλότερο επίπεδο.

Το υπουργείο Οικονομικών με τις διατάξεις του άρθρου 68 του ν. 4446/2016 που ισχύουν ήδη από την 1η Ιανουαρίου θέσπισε ισχυρά κίνητρα για τη χρησιμοποίηση των χρεωστικών, των πιστωτικών καρτών και της ηλεκτρονικής τραπεζικής (e-banking) στις καθημερινές συναλλαγές των πολιτών οι οποίοι αποκτούν εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις ή αγροτικές δραστηριότητες.

Τι χρειαζόμαστε...

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 68 του ν. 4446/2016, που ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους:

1) Οι φορολογούμενοι οι οποίοι αποκτούν εισοδήματα από μισθούς ή συντάξεις και οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, για να δικαιούνται της ετήσιας έκπτωσης φόρου έως 1.900-2.100 ευρώ, υποχρεούνται να πραγματοποιήσουν δαπάνες συνολικού ύψους από 10% έως και 18,75% του συνολικού ετήσιου φορολογητέου εισοδήματος του έτους 2017 με πλαστικό χρήμα ή με άλλα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ειδικότερα:

- Όσοι έχουν ετήσιο φορολογητέο εισόδημα μέχρι 10.000 ευρώ πρέπει να καλύψουν το 10% του εισοδήματος αυτού με δαπάνες αγοράς αγαθών και παροχής υπηρεσιών εξοφληθείσες μέσω χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών ή άλλων μεθόδων ηλεκτρονικών συναλλαγών, για να δικαιούνται την έκπτωση φόρου των 1.900-2.100 ευρώ.

- Μισθωτοί, συνταξιούχοι και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες με ετήσιο φορολογητέο εισόδημα από 10.001 έως 30.000 ευρώ πρέπει να καλύψουν ποσοστό 10% του τμήματος του εισοδήματός του μέχρι τις 10.000 ευρώ και ποσοστό 15% του τμήματος πάνω από τις 10.000 ευρώ με δαπάνες μέσω καρτών ή για να δικαιούνται την έκπτωση φόρου μέχρι ποσού 1.900-2.100 ευρώ.

- Για ετήσιο φορολογητέο εισόδημα άνω των 30.000 ευρώ οι φορολογούμενοι πρέπει να καλύψουν ποσοστό 10% του τμήματος εισοδήματός του μέχρι τις 10.000 ευρώ, ποσοστό 15% του τμήματος του εισοδήματός του πάνω από τις 10.000 και έως τις 30.000 ευρώ και ποσοστό 20% του τμήματος πάνω από τις 30.000 ευρώ με δαπάνες μέσω καρτών ή άλλων ηλεκτρονικών μεθόδων για να κατοχυρώσουν την έκπτωση φόρου των 1.800-2.000 ευρώ.

2) Σε κάθε περίπτωση μη κάλυψης του απαιτούμενου ποσού δαπάνης με τέτοιου είδους μέσα πληρωμής, ο φορολογούμενος θα επιβαρύνεται με επιπλέον φόρο 22% επί του «ακάλυπτου» ποσού.

3) Εξαιρούνται από την υποχρέωση πληρωμής των δαπανών με «πλαστικό χρήμα» ή με άλλα ηλεκτρονικά μέσα οι συνταξιούχοι ηλικίας 70 ετών ή μεγαλύτερης, καθώς και οι ανάπηροι κατά ποσοστό 80% και άνω. Ομως κι αυτές οι κατηγορίες φορολογουμένων υποχρεούνται να καλύπτουν τα παραπάνω ποσοστά με δαπάνες πληρωθείσες με μετρητά, προσκομίζοντας και τις σχετικές αποδείξεις.

Η παγίδα

Οι παραπάνω διατάξεις, λοιπόν, κρύβουν μια μεγάλη παγίδα υπερφορολόγησης. Και συγκεκριμένα κρύβεται πίσω από τη φράση "ετήσιο φορολογητέο εισόδημα".

Ως "ετήσιο φορολογητέο εισόδημα" για τον υπολογισμό του απαιτούμενου ποσού δαπανών το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί είτε με πληρωμές σε "πλαστικό" ή ληεκτρονικό χρήμα, είτε με πληρωμές σε μετρηρά, θα λαμβάνεται υπόψη από τις υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων το μεγαλύτερο ποσό μεταξύ:

- του συνολικού δηλούμενου "ετήσιου εισοδήματος" απί μισθωτές υπηρεσίες για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ή από αγροτικές δραστηριότητες για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και

- του προσδιοριζόμενου βάσει τεκμηρίων "ετήσιου εισοδήματος", το οποίο φορολογείται επίσης με βάση την κλίμακα φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων.